Shakespeare’in en büyük kötüsü kim? Richard III? Iago? Macbeth? Hepsinin konu başlığı üzerinde hak iddia ettiğini söyleyebiliriz, ancak doğru cevap Hamlet.
Sadece kendi adını taşıyan oyunu boyunca kötü davranmakla kalmayıp, aynı zamanda bir şekilde nesiller boyu seyirciyi ve eleştirmeni kendisinin aslında onun kahramanı olduğuna ikna etti. Kötülüğünü bir sonraki seviyeye taşıyan şey işte tam olarak bu.
Hamlet’in suçlarının içeriğine bakalım.
Önce Kral’ın baş danışmanı ve Laertes ve Ophelia’nın babası olan Polonius’u öldürür. Bir duvar halısının arkasından kulak misafiri olduğunu keşfettiğinde onu şişler. Hamlet’in vücudunu keşfetme konusunda küçümseyen bir tavırla onu çağırdığı gibi, Polonius “izinsiz giren bir aptal” olabilir; ancak Hamlet, Claudius’un sadece bir önceki sahnede özel meditasyonlarına “izinsiz girdiği” için kendini üstün hissedecek durumda değildir. Bununla birlikte, çifte standartlar bu oyunun ayırt edici özelliğidir.
Polonius’a olan muamelesini daha da kötüleştirmek için Hamlet, öldükten sonra cesedini mahkemeye sürükler, onu sevdiklerinden gizler ve düzgün bir şekilde gömülmeden çürümeye bırakır.
Polonius’un ölüsüne böylesine saygısız olması, prensin ona hayatta davrandığından farklı değildir. Hamlet, rütbesini kullanarak sürekli olarak Polonious’a hakaret eder, yaşına göre alay eder, ona isimler takar ve bazen doğrudan onunla konuşmayı reddeder. Hamlet, Polonius’un cevap veremeyeceğini bilerek bunu yapar. Aşağılama; Rosencrantz, Guildenstern ve Osric tüm deneyim ve benzer tedaviler: sosyal alt tabakaya sahip Hamlet’in her zamanki tarzıdır.
Hamlet! Çılgın, Kötü ve Tehlikeli Mi?
En korkunç suç, Hamlet’in kadın düşmanlığı ve açık cinsel taciz kampanyasıyla deliliğe ve intihara sürüklediği , bir an onu kadın olma suçundan kınayan, sonra onu müstehcen kelime oyunlarıyla alenen aşağılayan Ophelia’nın ölümüdür .
Bir de Rosencrantz ve Guildenstern’e yönelik, tek suçu kralın arkadaşlarını neyin rahatsız ettiğini bulmak için verdiği emre itaat etmek ve ardından ona İngiltere’ye kadar eşlik etmektir. Arkadaşlarının taşıdıkları mektubun, prensin idamını emreden ancak içeriğini bilmemelerine rağmen, onların sadece öldürülmelerini değil, itiraflarını reddederek sonsuza dek lanetlenmelerini sağlamak için yolunun dışına çıkar. Kendi hesabına göre, onlar hakkında asla başka türlü düşünmez.
Final
Oyunun sonunda Hamlet, yalnızca kendi hayatını, ailesinin ve arkadaşlarının hayatını mahvetmekle kalmadı, aynı zamanda ülkesini serbestçe yabancı bir güce verdi – hayranlık duyduğu babasının önlemek için çok uğraştığı şeyi kendisi yaptı.
Kısacası Hamlet, benmerkezci, yetkili, manipülatif, duygusuz bir zorbadır. Bununla birlikte, aynı zamanda son derece karizmatik, o kadar ki dünyayı Hamlet merkezli görüşünü paylaşmaya ikna etti.
Onu kötü adam yapan da budur.
