Kazlar sonbaharda göç etmeye hazır olmak için yaz ortasında hazırlanmaya başlar. İlkbaharda doğan bebeklerin çoğu o zamana kadar büyümüştür. Yetişkin kazlar, eski tüylerini döktükten sonra, tüy dökümü adı verilen bir işlem olan yeni bir tüy dizisi çıkarır.
Önlerindeki uzun uçuşlarda iyi durumda olmak ve vücutlarını kış soğuğundan korumak için uçuş ve vücut tüylerine ihtiyaçları vardır. Bu süreçte birkaç hafta boyunca kazlar uçamazlar ve avcılardan kaçınmak için su üzerinde kalırlar.
Kazların beyinlerinde her gün ne kadar güneş ışığı olduğunu ölçen bir saat vardır. Yaz sonu ve sonbahar başlarında günler kısalıyor ve kazlar bu şekilde güneye doğru yolculuğa hazırlanma zamanının geldiğini anlıyorlar. Aileler daha büyük sürüler halinde bir araya gelir.
İçindekiler
Kazlar ve Göç
İki farklı tür kuş göçü vardır. Kışın ılıman iklimlerden tropik bölgelere göç eden çoğu kuş türü için göç içgüdüseldir. Kırlangıçlar, isyancılar ve ötleğenler gibi bu kuşlar, hava sertleşmeden ve yiyecekler kıtlaşmadan kuzeydeki üreme yerlerini terk ederler.
Çoğu, sürü halinde değil, tek tek geceleri göç eder ve nereye gideceklerini ve oraya nasıl gideceklerini, ebeveynlerin veya diğer kuşların rehberliği olmadan bilirler. Yollarına devam etmeden önce böcekler, meyveler veya tohumları beslemek için kısa molalar dışında sürekli göç ederler.
Kanada kazları ve diğer göçmen kaz türleri farklıdır. Genellikle hava soğuyana, su donmaya başlayana ve yemek zorlaşana kadar yaz mevsiminde kalırlar. Kazlar, bulundukları ortam yeterince yiyecek bulamayacak kadar sert hale geldiğinde göç ederler.
Belki de sürü üyelerinin gitmeye hazır olduklarını işaret ettiğini gözlemlediniz. Tek tek kaz aileleri veya birkaç ailenin sürüleri bir araya gelerek güneye yönelirler. Sürüler diğer sürülere katılır. Kazlar, hava koşulları veya ayın parlaklığı gibi faktörlere bağlı olarak gündüz veya gece uçarlar.
Kazlar, nehirler, kıyı şeridi ve sıradağlar gibi önemli noktaları kullanarak tecrübelerine dayalı olarak gezinirler. Ayrıca güneş ve yıldızlar gibi göksel ipuçlarını da kullanabilirler. Kazların kafalarında, Dünya’nın manyetik alanını tespit ederek kuzeyi ve güneyi göstermelerine izin veren fiziksel bir pusula bulunur.
Genç kazlar, ebeveynlerini ve diğer deneyimli kazları takip ederek göç yolunu ve önemli noktaları öğrenirler. Kazları büyüten ve sosyal olarak bağ kuran insanlar, kuşları ultra hafif bir uçakta yönlendirerek yeni göç yollarını bile öğrettiler, “Fly Away Home” filminde olduğu gibi.
Kazlar Havada Enerji Kaybetmemek İçin V Şeklinde Uçarlar
V Uçuşu
Kazlar ağır kuşlardır ve kartallar veya akbabalar gibi süzülmek yerine güçlü kanat vuruşları kullanarak hızlı uçarlar(saatte 50 milden fazla). Ağır bir kuş için tüm bu kanat çırpma çok fazla enerji gerektirir. Kazlar göç uçuşları sırasında çok çalışır. Kanat çırpmayı azaltmak için, geceleri hava daha sakin olduğunda veya gündüz yararlı bir arka rüzgar olduğunda uçarlar. Onları geriye doğru uçuracak bir rüzgarın içine uçmaktan kaçınırlar.
Ek olarak, başka bir enerji tasarrufu hilesi var. Sürtünmeyi azaltmak ve biraz daha fazla kaldırma elde etmek için, kazlar arkaya yakın ve hemen öndekinin yanına yaklaşık bir kanat uzunluğunda uçarlar. Tüm sürü üyeleri bunu yaptığında, tanıdık V şekli belirir.
Doğru mesafeden başka bir kuşu takip etmek, karşı rüzgarı engeller. Öndeki kuşun kanat çırpması, arkada bulunan kuşu öne doğru çekmeye yardımcı olan, akım akışı adı verilen ileri bir hava hareketi yaratır. Ve girdap adı verilen küçük dönen hava cepleri, takip eden bir kuşu havada tutmaya yardımcı olan kaldırma kuvveti oluşturur. Aynı fizik, savaş uçaklarının yakıttan tasarruf etmek için neden V şeklinde uçtuğunu açıklıyor.
V noktasındaki, sürünün önündeki kuş, çekimden hiçbir avantaj elde etmez. Diğerlerinden çok daha fazla çalışır. Çok yorulduğunda geri çekilir ve bir başkası başı çeker. Son zamanlarda kuşbilimciler, aileler sürü halinde birlikte göç ettiklerinde, ebeveynlerin V’nin ucunda sırayla döndüğünü keşfettiler. O kadar güçlü olmayan genç kazlar, ana ebeveynin arkasında V şekli boyunca sıralanır.
Kazlar ve Göç Yolları
Belirli bir bölgede üreyen kazların çoğu, geçiş yolları adı verilen benzer rotalar boyunca göç ederler. Örneğin, Kuzey New York’taki bir evin önünden geçen kazlar Atlantik geçidini takip ederler. Atlantik Kıyısı’na varacaklar ve kıyı şeridini takip ederek güneye göç edecekler.
Çoğu kaz, kesintisiz olarak göç etmek yerine, aşamalı olarak seyahat eder, dinlenmek ve kaybettiği yağları geri kazanmak için geleneksel mola yerlerinde durur. En kuzey popülasyonlarından, en uzak güneye seyahat eder . Daha güneyde üreyen popülasyonlar uzaklara göç etmiyor. Kuzey kazları kelimenin tam anlamıyla daha güneydeki kuşların üzerinden uçtuğu için buna bir kurbağa göçü denir. Bunun neden olduğu biraz muamma, ancak kuzeydeki yetiştiriciler, yazlık evlerine daha yakın iyi koşulları bulan güney kazlarıyla yiyecek için rekabet etmekten kaçınmak için daha güneye devam ediyor olabilir.
Kazlar göç yollarını öğrendikleri için, koşullar değiştikçe nereye gideceklerini esnek bir şekilde ayarlayabilirler. Örneğin, çiftçilik uygulamalarındaki değişiklikler, çim alanların ve golf sahalarının mevcudiyeti ve arazi kullanımındaki diğer değişiklikler nedeniyle kaz göçü mola alanları ve kışı geçirecek alanları kaymıştır. Göçmen kazlar artık küresel iklim değişikliğinin bir sonucu olarak ne zaman ve nereye göç edeceklerini ayarlıyorlar. Bununla birlikte bazı Kanada kaz grupları, yerlerinde kalmaya ve göçü tamamen atlamaya karar verdiler.
